Divan Edebiyatında Manzum Türler

Divan Edebiyatında Manzum Türler
1- Tevhit: Allah’ın birliğini ve yüceliğini, azamet ve kudretini anlatan şiirlerdir.
2- Münacat: Allah’a yalvarış, yakarış demektir. Edebiyatta konusu Tanrı’ya yakarış olan şiirler bu adla anılır. Nesir biçiminde olanlara tazarruname adı verilir.
3- Naat: Hz. Muhammed’i övmek, ona yalvarıp şefaat dilemek için yazılan şiirlerdir. Fuzuli’nin “Su Kasidesi” bu türün önemli örneğidir.
4- Methiye: Bir kimseyi övmek için yazılan şiirlerdir. En güzel örneklerini Nefi yazmıştır.
5- Fahriye: Şairin kendi üstünlük ve erdemlerini anlattığı şiirlere denir. Türk edebiyatında en ünlü fahriye yazarı Nefi’dir.
6- Hicviye: Bir kişi veya kurumu; toplum veya olayı yermek için yazılan şiirlerdir.
7- Mersiye: Bir kimsenin ölümü üzerine duyulan üzüntü ve acıyı anlatmak için ölüyü över nitelikte yazılan şiirlerdir.
8- Mevlit: Hz. Muhammed’in doğumu başta olmak üzere hayatı, mucizeleri, gazaları, ahlaki, vefatı ve hilyesini övgü ile anlatan şiirlerdir. Manzum olup mesnevi biçiminde yazılır.
9- Hilye: Başta Hz. Muhammed olmak üzere diğer peygamberler ve dört büyük halifenin iç ve dış güzellikleri ile örnek davranışlarını anlatan yapıtlardır. En önemlisi Hakani Mehmet Bey’in 712 beyitlik Hilye’sidir.
10- Şehrengiz: Bir şehir ile o şehrin güzellikleri hakkında yazılan yapıtlardır. Mesnevi biçiminde yazılır. İlk örneğini 16. yüzyılda Mesihi yazmıştır.
11- Lügaz: Manzum bilmece demektir. İnsan ismi dışında kalan her şeyin özelliklerini söyleyerek ne olduğunun bilinmesini istemek için düzenlenen bilmecelerdir.
12- Muamma: Sözlükte “gizli, güç anlaşılır, bilmece” anlamına gelir. Edebiyatta bir ad sorulacak biçimde düzenlenmiş manzum bilmecelere denir.

Lys Edebiyat soru dağılımını inceledin mi? İncelemediysen buraya tıklayarak inceleyebilirsin 🙂