Türk Edebiyatında Parnasizm Akımı

Türk Edebiyatında Parnasizm Akımı
Parnas sözcüğü Yunanistan’da bir dağa verilen Parnassos adından gelir. Esin perilerinin bu dağda bulunduğu, şairlerin bu bölgede yaşayıp şiirlerini yazdıkları öne sürülmüştür. Sanat anlayışı olarak 19. yüzyılın ikinci yarısında Fransız şiirinde ortaya çıkmıştır. Realizmin şiire yansımış şeklidir. Parnasizm, “şiirde gerçekçilik”tir. Romantik şiire bir tepkidir.

Parnasizm Akımı ilkeleri:
1- Sanat için sanat ilkesi benimsenmiştir.
2- Seçkin kişilere seslenmişlerdir.
3- Şairler, yapıtlarına kişiliklerini yansıtmamışlardır.
4- Dış gerçeği tasvir etmişlerdir; “tasvirci şiir anlayışı benimsenmiştir.
5- Düşünceye dayalı şiirler yazılmış, “felsefi şiir anlayışı benimsenmiştir.
6- Dilin açık ve yalın olmasına özen gösterilmiştir.
7- Sözcükler kuyumcu titizliğiyle seçilmiştir.
8- Ölçü, uyak ve ritim önemsenmiştir.
9- Biçimde kusursuzluk aranmış, en çok “sone” biçimi kullanılmıştır.
10- Sanatı güzellik işlevi ile sınırlandırmışlardır.
11- Mitoloji ve egzotik temalar işlenmiştir.
12- Şiirde nesnellik ve bilimsellik aranmıştır.

Parnasizm Akımı Temsilcileri: Gautier, Banville, Heredia, Lisle,Coppee, Prudhomme
Parnasizm akımından etkilenen Türk sanatçılar: Tevfik Fikret, Yahya Kemal Beyatlı, Cenap Şahabettin

Türk Edebiyatında etkili olan diğer akımları ise şöyle sıralayabiliriz.
1- Klasisizm Akımı
2- Romantizm Akımı
3- Realizm Akımı
4- Natüralizm Akımı
5- Empresyonizm Akımı
6- Ekspresyonizm Akımı
7- Sürrealizm Akımı
8- Varoluşçuluk Akımı
9- Sezgicilik Akımı
10- Dadaizm Akımı
11- Fütürizm Akımı
12- Kübizm Akımı
13- Sembolizm Akımı